Cukrzyca to dla chorych na nią prawdziwe utrapienie. Postawiona diagnoza zwykle jest początkiem wielkich zmian w życiu, począwszy od odżywiania aż po zmianę trybu życia. Niektórych pacjentów to przerasta, niemniej warto podejmować walkę, gdyż możemy z niej wyjść obronną ręką. Cukrzyca jest obecnie jedną z chorób cywilizacyjnych.
Leczenie cukrzycy
Jej leczenie zwykle trwa przez całe życie chorego. Jednak prawidłowe leczenie oraz przede wszystkim dyscyplina chorego pozwalają na cieszenie się życiem bez większych ograniczeń i wyrzeczeń. Głównymi czynnikami ryzyka są wiek, predyspozycje genetyczne i środowisko, w którym przebywamy. Dane statystyczne podają, że wraz z wiekiem zwiększa się ryzyko zachorowania. Paradoksalnie najłatwiejsza w leczeniu jest cukrzyca jawna, do której należą cukrzyca pierwotna typu I i cukrzyca wieku dojrzałego typu II. Chodzi tutaj o łatwą możliwość jej zdiagnozowania, przez co chory szybciej otrzyma pomoc i lekarstwa. Łatwiej się leczy, jeśli wie się co. Groźniejsza jest cukrzyca utajona, gdyż jest nie do uchwycenia tradycyjnymi testami laboratoryjnymi. Głównym objawem cukrzycy jest bardzo wysokie stężenie glukozy we krwi.
W wyniku tego glukoza przenika do moczu. Takie zmiany powodują zakwaszenie organizmu oraz niekorzystnie wypływa na układ nerwowy ze względu na wydzielanie toksyn. Pierwszym objawem jest uczucie dużego pragnienia i zwiększenie wydalania moczu. Z czasem pojawiają się wymioty, nudności, senność, a czasem bóle brzucha. Objawów tych nie należy bagatelizować.