Statystyki w krajach rozwiniętych nie są optymistyczne. Raporty zdrowotne pokazują, że liczba zachorować na raka jelita grubego systematycznie wzrasta. Wynika to z faktu starzejącego się społeczeństwa oraz znacznych ilości stresu, z jakim spotykamy się na co dzień. Dlatego tak ważna jest skuteczna diagnostyka raka jelita grubego.
Objawy raka jelita grubego
Rak jelita grubego występuje najczęściej u osób, które ukończyły 50. rok życia. Rak jelita grubego zazwyczaj rozwija się powoli, wobec czego w profilaktyce raka jelita grubego istotne jest zwracanie uwagi na objawy, które na pierwszy rzut oka mogą wydawać się nieistotne lub zupełnie niegroźne. Jeśli jednak w Twoim przypadku ryzyko zachorowania może być większe, warto poddać się diagnostyce raka jelita grubego, gdyż wczesne wykrycie raka daje więcej szans na wyjście z choroby.
Nowotwór jelita występuje w jelicie grubym i najczęściej objawia się jako bóle brzucha oraz wzdęcia. Jak już wspomnieliśmy, są to zjawiska powszechne dla przewodu pokarmowego i niewiele osób utożsamia je z występowaniem zmian nowotworowych. Jeśli jednak objawy występują coraz częściej i są bardziej uciążliwe, warto upewnić się, czy nie stoi za nimi rak jelita grubego.
Co powinno zwrócić Twoją uwagę? Do najczęstszych niepokojących objawów zalicza się:
- ból brzucha,
- zmiany rytmu wypróżnień,
- obecność krwi w stolcu,
- ogólne osłabienie,
- utrata masy ciała.
Na czym polega diagnostyka raka jelita grubego?
Diagnostyka raka jelita grubego we wczesnym etapie rozwoju jest kluczowe i daje większe szanse na całkowite wyleczenie. Żeby uniknąć przerzutów odległych zaleca się w pierwszej kolejności badanie kolonoskopowe. Odbywa się ono w znieczuleniu miejscowym i jest uważane za bezbolesne i bezpieczne dla pacjentów. Tymczasem pobranie wycinków oraz dokładny obraz jelita mogą być kluczowe w kwestii stwierdzenia, czy stwierdzono obecność zmian nowotworowych. Nieco łagodniejszą formą tego diagnozowania jest badanie per rectum.
Równie ważne w rozpoznaniu raka jelita grubego są badania laboratoryjne. One również mają nieinwazyjny charakter i zazwyczaj są pierwszym krokiem podejmowanym przez lekarza, zanim ten skieruje pacjenta na kolonoskopię czy rezonans magnetyczny. W przypadku raka jelita grubego często dochodzi do wysokiego stężenia krążącego w surowicy krwi antygenu rakowo-zarodkowego CEA (ang. carcinoembryonic antigen). Jest to tzw. marker nowotworowy, który pomaga zdiagnozować podejrzenie raka jelita grubego. Obok nowotworu jelita grubego wykorzystuje się markery także w diagnozowaniu i leczeniu raka wątroby i trzustki.
Inne, prostsze badanie laboratoryjne w kierunku raka jelita grubego to badanie na obecność krwi utajonej w stolcu. Jak już wspomnieliśmy, krwawienie w stolcu jest jednym z głównych objawów nowotworów jelita grubego, jednak nie zawsze jest ona widoczna gołym okiem. Stąd określenie na krew utajoną. Badanie na próbce kału pozwala na dokładne obejrzenie i analizę próbki.
Badania obrazowe w walce z rakiem jelita grubego
Zarówno diagnostyka, jak i leczenie raka jelita grubego wymaga regularnego monitorowania stanu pacjenta. Dlatego prewencja raka jelita grubego oznacza także różnego rodzaju badania obrazowe. Oprócz tego, że na nowotwór jelita grubego wpływ mają m.in. wiek czy czynniki środowiskowe, choroba może mieć także podłoże genetyczne. W związku z tym zaleca się także badanie genetyczne, które ma na celu weryfikację prawdopodobieństwa wystąpienia nowotworu. Takim negatywnym sygnałem może być np. obecność we krwi fragmentów metylowanego DNA genu septyny 9 w stężeniu większym niż prawidłowe. Dlatego też badania genetyczne są zalecane i przy właściwych zmianach trybu życia mogą pomóc zmniejszyć ryzyko zachorowania.
