Dieta kopenhaska, znana z rygorystycznych zasad i krótkiego okresu trwania, zdobyła popularność ze względu na obietnicę szybkiej utraty wagi. Jednak z uwagi na niską kaloryczność oraz brak równowagi składników odżywczych, nie jest to rozwiązanie odpowiednie dla każdego. Warto poznać sytuacje i schorzenia, przy których stosowanie diety kopenhaskiej jest szczególnie niewskazane. Zrozumienie przeciwwskazań pomoże uniknąć ryzyka pogorszenia zdrowia oraz niepotrzebnych skutków ubocznych.
Zobacz również: Przeciwwskazania do diety ketogennej
Wpływ na metabolizm i organizm – kto powinien unikać diety kopenhaskiej?
Dieta kopenhaska, ze względu na swoją niską kaloryczność, może wpłynąć negatywnie na osoby z zaburzeniami metabolicznymi. Tak radykalne ograniczenie kalorii może wywołać spowolnienie metabolizmu, szczególnie u tych, którzy mają już problemy z tarczycą lub zmienioną gospodarką cukrową. Osoby cierpiące na niedoczynność tarczycy mogą doświadczać jeszcze większych trudności z utrzymaniem stabilnego metabolizmu, co skutkuje nie tylko zmniejszoną utratą wagi, ale także pogorszeniem funkcji tarczycy. Również diabetycy, szczególnie ci, którzy wymagają stałej kontroli poziomu cukru we krwi, powinni unikać tej diety. Niskie spożycie węglowodanów w diecie kopenhaskiej może prowadzić do nagłych spadków glukozy, co może być niebezpieczne dla osób z cukrzycą.
Osoby z problemami krążeniowymi również powinny zachować ostrożność. Nagła zmiana nawyków żywieniowych, połączona z drastycznym ograniczeniem kalorii, może prowadzić do osłabienia organizmu oraz obniżenia ciśnienia krwi. To z kolei może wywołać zawroty głowy, omdlenia i uczucie osłabienia, szczególnie u osób z niskim ciśnieniem lub anemią. W takich przypadkach ryzyko jest większe niż korzyści, dlatego wskazane jest unikanie tej diety lub konsultacja z lekarzem przed jej rozpoczęciem.
Zobacz również: Przeciwwskazania do diety Dąbrowskiej
Kiedy dieta kopenhaska jest szczególnie niebezpieczna?
Dieta kopenhaska niesie szczególne ryzyko dla osób, które zmagają się z chorobami przewlekłymi lub niedoborami żywieniowymi. Osoby cierpiące na zaburzenia odżywiania – takie jak anoreksja, bulimia czy ortoreksja – powinny absolutnie unikać diety kopenhaskiej, ponieważ może ona prowadzić do nasilenia problemów psychicznych związanych z jedzeniem. Taka dieta jest bowiem z natury restrykcyjna, co może wywołać nawrót zaburzeń odżywiania i pogłębić złe nawyki.
Innym aspektem są osoby z osłabionym układem immunologicznym, na przykład po długotrwałych infekcjach lub operacjach. Niskie spożycie witamin i minerałów w diecie kopenhaskiej może prowadzić do dalszego osłabienia odporności, co w przypadku rekonwalescentów lub osób przewlekle chorych jest szczególnie niekorzystne. W takich przypadkach ważne jest wsparcie organizmu pełnowartościową dietą, a nie drastyczne ograniczenie kalorii. Dieta kopenhaska może przyczynić się do większej podatności na infekcje oraz trudniejszego powrotu do zdrowia.
Lista przeciwwskazań dla diety kopenhaskiej to:
- zaburzenia tarczycy (szczególnie niedoczynność),
- cukrzyca typu 1 i 2,
- zaburzenia odżywiania (anoreksja, bulimia, ortoreksja),
- osłabiony układ odpornościowy (np. po chorobie lub operacji),
- niskie ciśnienie krwi i anemia,
- problemy z układem krążenia.
Zobacz również: Przeciwwskazania do diety bezglutenowej
Długoterminowe skutki i ryzyko efektu jojo
Stosowanie diety kopenhaskiej może prowadzić do efektu jojo, co jest szczególnie niebezpieczne dla osób, które już wcześniej doświadczały szybkiego przybierania na wadze po odchudzaniu. Ze względu na drastyczne ograniczenie kalorii, organizm szybko wchodzi w tryb oszczędzania energii, co prowadzi do spowolnienia metabolizmu. Po zakończeniu diety i powrocie do normalnego spożycia kalorii, organizm może gromadzić dodatkową tkankę tłuszczową w obawie przed kolejnym okresem głodu. W efekcie wiele osób po diecie kopenhaskiej zyskuje dodatkowe kilogramy, co jest frustrujące i zniechęcające.
Zobacz również: Dieta chlebowa Olgi Raz – zasady, produkty, przeciwwskazania
Dieta kopenhaska może też negatywnie wpływać na zdrowie psychiczne. Długotrwała deprywacja kalorii oraz konieczność restrykcyjnego przestrzegania zaleceń dietetycznych może prowadzić do zmęczenia psychicznego i emocjonalnego wypalenia. Takie diety mogą wywoływać negatywne nastawienie do jedzenia, co może skutkować lękiem przed powrotem do normalnych nawyków żywieniowych. Osoby podatne na stres mogą odczuwać dodatkowe napięcie i trudności w radzeniu sobie z codziennymi wyzwaniami.
