Pleśniawki wyglądają jak białe grudki i przypominają resztki mleka, które zostają w buzi dziecka po karmieniu. Po próbie wytarcia może pojawić się na nich krew. Najczęściej są one niewielkie, ale jeżeli nie będą leczone, mogą znacznie się rozwinąć.
Jak powinno się leczyć pleśniawki?
Za wywołanie pleśniawek odpowiedzialne są grzyby – drożdżaki Candida albicans. Pojawiają się one przede wszystkim na języku, błonie śluzowej policzków, podniebieniu, a także na dziąsłach. Wyglądem przypominają grudki ściętego mleka, ale jeżeli stadium infekcji jest bardziej zaawansowane, mogą zlewać się w większe plamy o białym kolorze.
Pleśniawki najczęściej występują u:
- noworodków oraz niemowląt
- małych dzieci
- osób mających obniżoną odporność organizmu
- osób noszących protezy zębowe
- u osób po kuracji antybiotykowej
Pleśniawki nie są niebezpieczne, ale samoczynnie nie znikną i nie powinno się ich lekceważyć, ponieważ nieleczone będą mogły rozprzestrzeniać się także na inne narządy, na przykład gardło, krtań, tchawicę. Poza tym powodują one ból, a u małych dzieci utrudniają ssanie.
Zobacz również: Właściwa higiena jamy ustnej
Leczenie pleśniawek
Leczenie odbywa się miejscowo z wykorzystaniem odpowiednich środków antyseptycznych oraz przeciwgrzybiczych. Najczęściej używane składniki aktywne na pleśniawki to tetraboran sodu (boraks), ponadto stosuje się preparaty z nystatyną oraz wodny roztwór fioletu gencjanowego. Wspomagająco, po konsultacji lekarskiej, można też stosować płyn do płukania, który zawiera środek przeciwbólowy diklofenak.
Środki mają najczęściej postać płynu, którym należy pędzlować błonę śluzową parę razy dziennie, dla starszych dzieci i dorosłych wybiera się częściej preparaty w formie aerozolu, tabletki do ssania, płyny do płukania jamy ustnej.
Aby zapobiegać nawrotom pleśniawek, należy przestrzegać podstawowych zasad higieny. Częste mycie rąk, przemywanie sutków przed i po karmieniu, dokładne mycie i wyparzanie butelek są bardzo pomocne.
Zobacz również: Leczenie zachowawcze w gabinecie stomatologicznym