Jadłowstręt psychiczny
Jadłowstręt psychiczny to poważna przypadłość, na którą zapadają głównie młode dziewczęta w wieku od 14 do 18 lat. Objawia się przesadnym, świadomym i systematycznym odchudzaniem. Anoreksja czyli jadłowstręt psychiczny ma podłoże przede wszystkim mentalne. Podstawą może być przeżyte traumatyczne incydent w okresie dzieciństwa) lub dążenie w stronę pedanterii w prezencji. Przez głodzenie się, chorzy na anoreksję (bo na anoreksję zapadają nie tylko młode dziewczyny chcą kontrolować ich świat, to jednocześnie sposób radzenia sobie z prawdziwą traumą – incydentem, które odcisnęło mocny odcisk w umyśle młodego człowieka. Czasami anoreksja to świadome samobójstwo.
Idealna postura czy kwestia mody?
Jadłowstręt psychiczny może mieć też zupełnie prozaiczne przyczyny. Rozpoczyna się od potrzeby zrzucenia niewielu kilogramów, bo taki jest styl i powinno się mieć idealną posturę. A przecież w wielu gazetach są cud diety, to dlaczego ich nie wypróbować?
Postępowanie młodych dziewczyn, które cierpią na przesadne pozbywanie się wagi ciała są odmienne . Anoreksja – przekształca w żarłoczność czyli bulimię, gdzie niejednokrotnie prowokowane są wymioty, zażywane leki powodujące biegunkę lub moczopędne, również stosuje się ciężkie ćwiczenia fizyczne aby uzyskać płaski brzuch. Bulimia jest więc rodzeństwem anoreksji.
Mass-media generują problemy
Obecnie jest nowa odmiana jadłowstrętu, gdzie genezą i impulsem są mass-media. Media pokazują nienaturalne postrzeganie doskonałego odchudzonego ciała. A to zaniża postrzeganie siebie przez siebie samego pośród młodych kobiet i mężczyzn którzy wpadają w niepotrzebne kompleksy i powtarzając sobie, spoglądając w odbicie w lustrze– jestem gruby czy gruba – głodzą się idąc do wymarzonego wyglądu.
Profesjonalna terapia anoreksji i bulimii
Terapia anoreksji czy bulimii jest żmudne, zwłaszcza, że przede wszystkim są diagnozowane w ostatecznym stadium choroby. Anorektyk czy bulimik na krytykę o zbytnie odchudzanie za każdym razem twierdzi, że nic mu nie jest. Jadłowstręt to choroba mentalna, pokrewna do nałogu. Wymaga wsparcia tak fachowców – psychoterapeutów, lekarzy jak i rodziny , do których chorzy mają maksymalne zaufanie.
Zawsze warto także próbować pomóc, aby przypadłość nie stała się dramatem i pytaniem bez odpowiedzi: dlaczego tak się stało?