Plagiocefalia to choroba z która zmaga się coraz większa ilość niemowlaków. Leczenie plagiocefalii zależne jest od stopnia jej zaawansowania. Choć zazwyczaj jej objawy ustępują w dalszych etapach życia to są przypadki, gdzie plagiocefalia może stać się przyczyną zaburzeń rozwojowych.
Plagiocefalia – to co jest?
Zanim jednak przejdziemy to plagiocefalii w życiu starszych pacjentów krótko o tym, czym ona jest. Plagiocefalie inaczej określa się jako „efekt płaskiej główki”, lub „skośnogłowie”. Charakterystycznym objawem plagiocefalii jest wyraźnie spłaszczona główka po określonej stronie. Kolejnymi objawami może być np. powiększone optycznie oko, powiększone optycznie ucho, uwydatnione z jednej strony czoło uwydatniony z jednej strony policzek. Często przyczyną plagiocefalii jest zbyt częste układanie dziecka po danej stronie. Jak już wyżej zostało wspomniane leczenie zależne jest od stopnia zaawansowania dolegliwości. Najczęściej jest to profilaktyka w której rodzic stara się układać dziecko po różnych stronach. Są sytuacje jednak, że konieczny jest zabieg chirurgiczny. Ten jednak zalecany jest nie wcześniej, niż w drugim miesiącu życia.
Plagiocefalia, a zmiany rozwojowe
Wielu rodziców zadaje pytanie – a co jeśli kształt główki zachowa się na zawsze? Szczególnie problem pojawia się wtedy, gdy plagiocefalia staje się przyczyną zmian rozwojowych. W związku z tym wielu specjalistów zgodnie twierdzi, że dzieci u których wykryto plagiocefalie powinny być pod stałą obserwacją. Należy bacznie zwracać uwagę na ich rozwój nie tylko pod względem ruchowym, ale i intelektualnym. Największą obserwacje należy przeprowadzić pomiędzy 18, a 36 miesiącem życia dziecka. Małe dzieci poddawane są specjalnym testom obserwacyjnym. Same zadania polegają na np. odszukaniu ukrytej zabawki, wydawaniu prostych dźwięków, czy naśladowania ich. W programie testów jest też obserwowanie środowiska. Tym samym zwraca się uwagę na reakcje dziecka na poszczególne sytuacje.
Z racji, że w przypadku plagiocefalii zmienia się kształt głowy bada się pomiar czaszki, co więcej wykorzystuje się do tego technologie 3D. Poprzez zdjęcia i pomiary obrazuje się głowę w zakresie 360 stopni. Niestety badania te dowiodły, że większość niemowląt u których stwierdzono plagiocefalie miały niższy iloraz rozwoju psychoruchowego. Z kolei największy procent plagiocefalii stanowiły dzieci, które były przewracane z pleców na bok. Większość dzieci z plagiocefalią ma problem w przyszłości z aktywnością fizyczną.
Gdzie szukać pomocy?
Plagiocefalia u dorosłych jest dość rzadką chorobą i jej leczenie wymaga specjalistycznej opieki. W pierwszej kolejności należy skonsultować się z lekarzem rodzinnym lub neurologiem, który skieruje pacjenta na dalsze badania i konsultacje. Można również poszukać pomocy u specjalisty zajmującego się rehabilitacją i terapią manualną.
Należy pamiętać, że leczenie plagiocefalii u dorosłych jest skomplikowane i wymaga interdyscyplinarnej opieki specjalistów z różnych dziedzin. Dlatego warto poszukiwać pomocy u specjalistów i organizacji zajmujących się tą tematyką.